//เล็ก ลูก้า          ประวัติศาสตร์ มักเกิดขึ้นจากซากปรักหักพังที่ทิ้งร่องรอยแห่งอารยะผ่านการบอกเล่าและการจดบันทึกเสมอ คอลัมภ์ “มาตรฐานสีผึ้งไทย” คือการจดบันทึกชนิดหนึ่งที่หวังให้ผู้เสพได้รับรู้ข้อมูลข่าวสารเรื่องราวอันเป็นปัจจุบันของแวดวง วงการสีผึ้งเมตตาสีผึ้งอาคมของบ้านเรา และคาดหวังให้ลูกหลานได้ใช้อ้างอิงถึง เมื่อล่วงเลยไปถึงยุคของพวกเค้า          กระผมขอกราบสวัสดีมิตรรักแฟนคอลัมภ์มาตรฐานสีผึ้งไทยทุกท่าน เมื่อหลายปีก่อน ผมได้ไปฝังตัวอยู่ในจังหวัดศรีสะเกษ แถวๆอำเภอขุขันธ์ เพื่อให้ง่ายต่อการตระเวนไปตามบ้านของชาวบ้านในท้องถิ่น ทันทีที่มีคนส่งสัญญาณมาให้ทราบว่า บ้านหลังนั้นบ้านหลังนี้พวกเค้ามีสีผึ้งหลวงปู่โป๊ะวัดบ้านบิง ผมจะรีบไปถึงบ้านเพื่อเจรจาขอซื้อถึงที่ในทันที          ก็มีวันหนึ่งมีสายรายงานเข้ามาว่า มีชายชราท่านหนึ่งอายุ 80 กว่าๆแล้ว...

//เล็ก ลูก้าสีผึ้งกอด สุดยอดเสน่หาสุดคณา สีผึ้งธาตุร้ายฉกาจ สีผึ้งเบ็ดเสน่ห์สำเร็จ สีผึ้งม่วนเสน่ห์ล้วนๆ สาริกา          เชื่อว่าท่านทั้งหลายใครที่ได้เคยแวะไปเยี่ยมคารวะ อาจารย์อ้วนหมอผีที่บ้านราษฎร์บูรณะ ท่านคงจะคุ้นเคยดีกับประโยคดังกล่าว ที่แม้จะดูสั้นๆแต่อธิบายถึงสรรพคุณในความเอกอุในศาสตร์สีผึ้งของอาจารย์อ้วนท่านได้เป็นอย่างดี ผมเองก็จัดเป็นลูกศิษย์ชั้นปลายแถวของอาจารย์อ้วนเช่นกัน ที่จัดตัวเองอยู่ในชั้นปลายแถวก็เพราะผมไม่ค่อยได้มีเวลาไปช่วยงานอาจารย์ท่าน แต่ก็ยังเคารพรักและนับถือท่านเป็นครูอยู่เสมอ หลายท่านที่ติดตามผมก็จะทราบดีว่าผมพูดถึงอาจารย์อ้วนท่านอยู่บ่อยๆ ทั้งตัวอาจารย์ท่านเองก็รักศิษย์เสมอเหมือนกันทุกคนไม่แบ่งแยก ศิษย์ปลายแถวอย่างผมเมื่อขอให้ท่านมาช่วยในวันเปิดร้าน วันจัดงานสานเสวนา ที่ห้างพันทิพย์บางกะปิ ท่านก็เมตตามาให้โดยไม่เห็นแก่เหน็ดเหนื่อย          หากท่านยังไม่เคยได้แวะเวียนไปคารวะอาจารย์ท่าน หรือหากท่านยังไม่เคยรู้จักตัวตนของชายผู้เป็นตำนานไสยเวทย์ที่ยังมีลมหายใจอยู่ ท่านทั้งหลายตามผมมา ประเดี๋ยวผมจะพาท่านไปรู้จักกับ พ่อครูโหร ประวิทย์...

          ขอกราบสวัสดีมิตรรักแฟนสีผึ้งทุกท่าน กระผมเล็ก ลูก้า ในนามประธานชมรมนักนิยมและสะสมสีผึ้งตลับเงินหลวงปู่โป๊ะเขมิโย วัดบ้านบิง ในนามร้านสุดยอดสีผึ้งแดนสยาม และคณะกรรมการโต๊ะประกวดสุดยอดสีผึ้งแดนสยามยอดนิยม งานสมาคมฯ ครั้งนี้เป็นการพบกันเป็นครั้งแรกอย่างเป็นทางการด้วยฤกษ์ศุภมงคลที่ดีต่อทั้งกระผมและมิตรรักแฟนสีผึ้งทุกท่านด้วย          ย้อนหลังกลับไปสิบปีเป็นอย่างน้อย นับครั้งได้ที่เราจะได้พบเจอคอลัมน์ที่เขียนถึงสีผึ้งคณาจารย์แดนสยามโดยตรง น้อยมากจริงๆ นั่นเป็นเพราะความนิยมในการเล่นหาและสะสมสีผึ้งนั้นยังอยู่ในวงจำกัด ไม่ได้แพร่หลายและเป็นที่นิยมเหมือนพระเครื่อง พระบูชา และเครื่องรางหลักประเภทอื่นๆ          แต่นับตั้งแต่บัดนี้ ย่างก้าวของนักนิยมและสะสมสีผึ้งอาจไม่เป็นเหมือนเดิมอีกต่อไป ไม่เชื่อท่านคอยดู เอาล่ะ..มาเข้าเรื่องคอลัมภ์มาตรฐานสีผึ้งไทยในตอนแรกกันเลยดีกว่า เนื่องจากกระผมเป็นสายตรงสีผึ้งหลวงปู่โป๊ะ...