เกร็ดชีวิตคนดัง

กล้วย หนองกี่ เซียนพระสายอีสาน รองประธานฝ่ายประสานงานภาคตะวันออกเฉียงเหนือ 20 จังหวัด คณะกรรมการรับและตัดสินพระโต๊ะหลวงพ่อคูณ ที่ขึ้นตรงต่อสมาคมผู้นิยมพระเครื่องพระบูชาไทย

%e0%b8%81%e0%b8%a5%e0%b9%89%e0%b8%a7%e0%b8%a2-%e0%b8%ab%e0%b8%99%e0%b8%ad%e0%b8%87%e0%b8%81%e0%b8%b5%e0%b9%88-%e0%b9%80%e0%b8%8b%e0%b8%b5%e0%b8%a2%e0%b8%99%e0%b8%9e%e0%b8%a3%e0%b8%b0%e0%b8%aa%e0%b8%b2

วันนี้เกร็ดชีวิตมีความตั้งใจอย่างยิ่งค่ะ ที่อยากจะนำเกร็ดชีวิตคนดังท่านนี้มาให้ได้อ่านกันค่ะ ไปงานประกวดพระงานเปิดตัวสมาคมฯ ทีไรถ้ามีโอกาสได้เจอกันเซียนท่านนี้ก็มักมีรอยยิ้มประดับบนใบหน้าทักทายกันเสมอ พอจ่าโกวิท แย้มวงษ์ ให้โจทย์มาว่าอยากให้สัมภาษณ์เซียนพระสายอีสาน ก็ตั้งธงไว้เลยว่าต้องสัมภาษณ์เซียนท่านนี้สักครั้ง… และก็ได้โอกาสพูดคุยกันในบรรยากาศที่สบายๆ …เซียนพระท่านนี้ถือว่าอยู่ในแวดวงพระเครื่องโดยเฉพาะสายอีสานมานาน เป็นคนกรุงเทพฯ ทำงานเป็นหลงจู้โรงรับจำนำพร้อมกับค่อยๆ เก็บเกี่ยวประสบการณ์ศึกษาพระเครื่องลองผิดลองถูก ส่งพระเข้าประกวดตามงานบ้าง …จากนั้นก็ย้ายไปอยู่บุรีรัมย์ แล้วเข้ามาสู่วงการพระเครื่องเต็มตัวจนถึงทุกวันนี้ เป็นคณะกรรมการรับและตัดสินพระเครื่อง และได้รับการแต่งตั้งจาก คุณพยัพ คำพันธุ์ นายกสมาคมผู้นิยมพระเครื่องพระบูชาไทย ให้เป็น รองประธานฝ่ายประสานงานภาคตะวันออกเฉียงเหนือ 20 จังหวัด …แค่เกริ่นก็น่าจะคุ้นๆ กันบ้างแล้วใช่ไหมคะ… และเพื่อไม่ให้เสียเวลามาทำความรู้จักกับเซียนท่านนี้กันเลยค่ะ

พระชัยวัฒน์เนื้อผงหลวงพ่อเปลี่ยน วัดบึง ปี2484 จ.นครราชสีมา พระเนื้อผงชุดเล็ก แห่งยุคอินโดจีน และ พระรูปเหมือนใบโพธิ์หลวงพ่อคูณ รุ่นแรก เนื้อเงิน เบอร์๖๗ อยู่ในชุดทองคำ จำนวนการสร้าง 72 องค์

สมศักดิ์ หิรัญอนันต์พงศ์ หรือ “กล้วย หนองกี่”

          สมศักดิ์ หิรัญอนันต์พงศ์ หรือที่หลายคนคุ้นชื่อว่า กล้วย หนองกี่ เซียนพระสายอีสาน รองประธานฝ่ายประสานงานภาคตะวันออกเฉียงเหนือ 20 จังหวัด คณะกรรมการรับและตัดสินพระโต๊ะหลวงพ่อคูณ ที่ขึ้นตรงต่อสมาคมผู้นิยมพระเครื่องพระบูชาไทย อีกทั้งยังมีทีมงานถ่ายภาพพระในงานประกวดโดยใช้ชื่อทีมว่า กล้วย หนองกี่

          หากให้ กล้วย หนองกี่ เล่าย้อนถึงเส้นทางการเข้ามาบนถนนสายพระเครื่องให้ฟังนั้น กล้วย หนองกี่ เล่าย้อนด้วยใบหน้าที่เปื้อนรอยยิ้มว่า เดิมทีนั้นผมเป็นคนกรุงเทพฯ โดยกำเนิดนั่นล่ะครับ ช่วงวัยรุ่นก็ลุ่มๆดอนๆ ดีบ้างเลวบ้างตามประสาวัยรุ่น ปี 2527 ก็เข้าทำงานที่โรงรับจำนำอนันตานุเคราะห์ อยู่ริมคลองประปาตีนสะพานบางซื่อ ในตำแหน่งเด็กเก็บของ  จากนั้นก็ได้เลื่อนตำแหน่งขึ้นมาเป็นพนักงานเขียนตั๋ว ในปี 2528 และช่วงนั้นเริ่มสนใจพระเครื่องเนื่องจาก มีโอกาสได้รู้จักกับอาจารย์สิงห์ บางซื่อกับพี่เสมียน ราชวัตรมา ที่ซื้อพระเลี่ยมทองคำที่หลุดจากโรงรับจำนำเป็นประจำ  ผมจึงสนใจพระเครื่องตั้งแต่นั้นมาและก็สะสมมาเรื่อยๆ เช่าบ้างขายบ้าง โดนเก๊บ้างตามวิถีนักเล่นพระสมัยนั้น ผมเริ่มส่งพระเข้าประกวดครั้งแรกเมื่อ ปี 2529 โดยไม่ได้รางวัลอะไรเลย จนมาเมื่อ ปี 2530 ส่งพระเข้าประกวดครั้งที่ 2 ที่หอประชุมกันตรัตน์ ดอนเมือง พระติดรางวัลที่ 4 ดีใจมากครับ จนเมื่อ ปี 2535 ได้ย้ายมาทำงานที่ใหม่คือ โรงรับจำนำบางกะปิ ในตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการและ ปี 2537 เลื่อนตำแหน่งมาเป็น หลงจู๊ (ผู้จัดการ) และที่โด่งดังคือ คดีเพชรซาอุ เนื่องจากผมได้รับจำนำแหวนเพชรของ นางดาราวดี ศรีธนขันฑ์ ซึ่งถูกฆ่าตายพร้อมลูกชาย คนร้ายได้นำแหวนเพชรมาจำนำร้านที่ผมทำงานอยู่ ซึ่งผมต้องไปเป็นพยาน

          แรกเริ่มเข้าสู่วงการพระก็เมื่อตอนได้มาเริ่มเขียนคอลัมน์พระเครื่อง ให้กับหนังสือพระของคุณกอล์ฟ เมืองพล และต่อมาก็เขียนคอลัมน์ให้กับจ่าทวี วงษ์สิทธิ์ ในหนังสือมรดกพระเครื่อง พอแต่งงานก็ย้ายครอบครัวมาประจำอยู่อำเภอหนองกี่ จังหวัดบุรีรัมย์ ตั้งแต่นั้นมาก็อาศัยอยู่ที่หนองกี่มาโดยตลอด พอเข้าวงการพระจึงได้ใช้ฉายาในวงการว่า กล้วย หนองกี่

          เมื่อสอบถามถึงพระเครื่องที่ถนัดนั้น กล้วย หนองกี่ เล่าให้ฟังว่า แรกเริ่มเดิมทีนั้นผมเล่นสายพระปิดตา เนื่องจากอาจารย์ศิลป์ บางซื่อได้สอนไว้ พอหลังจากนั้นก็ได้รู้จักกับพี่ตุ้ม ขอนแก่น เมื่อปี 2536 ได้เจอกันผมเลยเริ่มสนใจศึกษาพระสายอีสาน ซึ่งพระสายอีสานองค์แรกเลยที่ศึกษา คือ หลวงพ่อผาง จังหวัดขอนแก่น ตั้งแต่นั้นมาก็เริ่มสะสมพระเครื่องสายอีสานมาโดยตลอด จนปัจจุบันเป็นกรรมการรับและตัดสินพระชุดหลวงพ่อคูณ และเมือ่วันที่ 15 กันยายน 2561 ได้รับแต่งตั้งจากท่านนายกสมาคมผู้งนิยมพระเครื่องพระบูชาไทย คุณพยัพ คำพันธุ์ ให้เป็นรองประธานฝ่ายประสานงานภาคตะวันออกเฉียงเหนือ 20 จังหวัด

          เมื่อพูดถึงหลักในการศึกษาพระเครื่อง กล้วย หนองกี่ ก็เอ่ยแย้มให้ฟังว่า ผมใช้วิธีเรียนรู้จากเซียนพระยุคเก่าๆ ที่ท่านเมตตาสอนให้ว่าวิธีดูพระเก๊-แท้แยกยังไง พระรุ่นไหนนิยม รุ่นไหนไม่นิยม สมัยก่อนไม่มีโลกโซเชียล อินเตอร์เน็ตก็ไม่มี นิตยสารพระเครื่องสมัยก่อนก็ไม่ค่อยเยอะให้ได้ศึกษาเหมือนยุคนี้ ซึ่งเราต้องใช้ความจำของเราเป็นหลัก และขอดูพระเครื่องจากผู้หลักผู้ใหญ่ อาศัยยืมเขาส่องดูบ้าง เรียนรู้มาจากผู้ใหญ่ทั้งนั้น พื้นฐานสำคัญของคนยุคนั้นก็จะใช้ความจำเป็นหลักเลยสมัยก่อน

          สำหรับรุ่นใหม่ที่สนใจจะศึกษาพระเครื่อง หรืออยากจะเข้ามาเล่นหาพระเครื่องนั้น กล้วย หนองกี่ แนะว่า ผมอยากจะแนะนำว่าให้หาซื้อพระมาส่องดู ถ้าทุนเราน้อยก็ซื้อพระที่ไม่แพงมาก ค่อยๆดู ค่อยๆ ศึกษาไปเรื่อยๆ ตามเสตป ตามทุนทรัพย์ที่เรามี ถ้ามีทุนมากขึ้นก็ค่อยซื้อพระแพงขึ้นก็ได้ แล้วก็ศึกษาหาความรู้เพิ่มจากรุ่นพี่ที่เค้ามีความชำนาญตามหลักมาตรฐานสากล หรือจะเข้าไปพูดคุยศึกษากับคณะกรรมการจากสมาคมผู้นิยมพระเครื่องพระบูชาไทยก็ได้ เนื่องจากมีความเชี่ยวชาญโดยตรง หรือจะศึกษาจากหน่วยงานใหญ่ๆ ที่น่าเชื่อถือ อย่างเช่น ชมรมพระเครื่องมรดกไทย ชมรมพระเครื่องท่าพระจันทร์ หรือชมรมพระเครื่องมณเฑียรพลาซ่า และอีกหลายชมรมที่ขึ้นตรงกับสมาคมฯ มีความน่าเชื่อถือ ให้เราก้าวเข้าไปศึกษาหาความรู้

           หากท่านใดสนใจพระหลวงพ่อคูณ หรือพระสายอีสาน กล้วย หนองกี่บอกยินดีให้คำปรึกษา หรือจะมาซื้อ-ขายกัน สามารถเข้าไปหาได้ทุกวันที่ ศูนย์พระเครื่องกล้วย หนองกี่ ที่จังหวัดนครราชสีมา โรงแรมเมืองทอง อยู่หลังย่าโม แต่ถ้ามางานประกวดพระก็จะประจำอยู่โต๊ะหลวงพ่อคูณ โทรสอบถามนัดสถานที่และเวลาได้ที่ 097-340-0124

0 Comments

Reply your comment

Your email address will not be published. Required fields are marked*

WordPress Image Lightbox