“ก่อนที่จะมาเล่นพระเครื่องก็เป็นพนักงานฟรีแลนซ์ทั่วไปครับ ซึ่งก็เหมือนเด็กต่างจังหวัดทั่วไปนี่แหละครับ ที่เรียนจบก็มุ่งเข้าไปเรียนรามที่ในกรุงเทพฯ โดยเรียนไปด้วยทำงานไปด้วย หาเงินส่งตัวเองเรียนอะไรอย่างเงี้ยครับ แต่ว่าเราเป็นคนชอบสะสมอะไรที่แบบตุ๊กตา โมเดล แล้วก็พระเครื่อง แต่ตอนนั้นผมดูพระไม่เป็นนะครับ เน้นซื้อเก็บตามความชอบ แล้วก็ความเชื่อว่าแท้ เพราะเห็นว่าเขาลงภาพพระอยู่ในหนังสือ พอเราเปิดเห็นรูปพระอันไหนเขาว่าดี เขาว่านิยม ก็จะซื้อๆ เก็บตามเขา”
• ศึกษาพระเครื่องอย่างจริงจังเมื่อไหร่
“จากวิกฤตครับ ตอนนั้นเป็นช่วงที่เรียกว่าจุดเปลี่ยนของชีวิตเลย เพราะสถานการณ์ของผม ณ ตอนนั้นคือตกต่ำติ่งที่สุดก็ว่าได้ ตังค์ก็ไม่มี การงานก็ย่ำแย่ ต้องกินข้าวเปล่าคลุกน้ำปลา คิดแต่จะทำยังไงให้เรามีชีวิตรอดไปวันๆ นึกขึ้นได้ว่าเรามีของที่เก็บสะสม อะไรที่เราพอมีติดตัวเราต้องขายเพื่อเอาเงินมาใช้จ่าย ก็ขายไปหมดจนเหลือพระเครื่องเป็นสิ่งสุดท้ายที่ผมมีเหลือแล้ว ก็เลยตัดสินใจเดินเข้าตลาดพระที่เราไปซื้อพระเป็นประจำ เพื่อจะเอาพระทั้งหมดที่เรามีเราเก็บสะสมเอาไว้ไปขาย วันแรกที่ขายปรากฏว่า…ของที่ผมมีทั้งหมดนั้นไม่มีมูลค่าเลย”
“ทุกอย่างเปิดเผยในวันนั้นว่า เงินเก็บแต่ละเดือนที่ผมเอามาซื้อพระเพื่อสะสม เดือนละ 10,000 บาท เดือนละ 5,000 หรือ 8,000 บาทนั้นมีค่าเท่ากับ 0”
“แต่ชีวิตมันต้องไปต่อ ก็เลยลองบอกขายเหมาถูกๆ ไป ปรากฏว่ามีคนขอซื้อ ซื้อทั้งๆ ที่รู้ว่าเป็นพระเก๊ น่าจะเป็นกลุ่มคนที่ผมโดนหลอกมาก่อนหน้านี่แหละ เขาก็มาเอาพระจากผมนี่ไปหมดเลย ครั้งนั้นก็เลยทำให้ผมรู้สึกว่าเฮ้ยขนาดพระเก๊ก็ยังมีราคาก็ยังขายได้ยังมีมูลค่า แต่เทียบกับที่ผมซื้อมาไม่ได้เลยนะครับ แต่จะทำยังไงได้ตอนนั้นเราถึงทางตันแล้ว มันจำเป็นจริงๆ”
“พอหลังจากที่ผมขายพระเซ็ตนั้นหมด ผมก็กลับไปบ้านไปดูพระสมัยคุณพ่อ คุณปู่เก็บสะสมไว้ แล้วความที่เราเองก็ดูพระยังไม่เป็น พี่ๆ เพื่อนๆ ที่เขาเล่นพระเป็นก็แวะมาหา เขาก็บอกว่าที่เรามีเป็นพระแท้นะ แต่เป็นพระบ้าน เรายังไม่รู้ไม่เข้าใจว่าพระบ้านกับพระแท้ต่างกันหรือเหมือนกัน พอเขาขอก็ให้ไป ปรากฏว่าพระแท้ที่อยู่ที่บ้านก็ไปอยู่กับคนอื่นหมด สรุปพระที่มีก็ไม่งอกเงยกลับมาอีกตามเคย”
“ด้วยความที่ผมเป็นคนไม่ชอบล้มเลิกกับอะไรง่ายๆ แล้วเราก็เห็นว่าพระเครื่องสามารถสร้างรายได้ให้กับเราได้ ถึงจะเป็นพระเก๊ก็ยังทำเงินได้ แต่ว่าเราจะมาตรงจุดนี้ไม่ได้ เพราะเราอยากเอาชนะเขา อยากเอาชนะคนที่หลอกเรา มันเจ็บใจครับ ตอนนั้นมันเหมือนเรามีความหวังจากการขายพระแล้ว เพราะผมตั้งความหวังไว้กับการขายพระที่เราเก็บสะสมไว้มาก นึกออกไหมครับ ว่าพอเราอยู่ในจุดที่คนมันต่ำสุด สิ่งนี้คือที่พึ่งเดียวที่จะมาจุนเจือมาช่วยเราได้ ณ เวลานั้น แต่มันกลับไม่เป็นอย่างที่เราคาดหวัง หนำซ้ำ ยังถูกซ้ำเติมจากคำที่ได้รู้ว่าพระที่เราสะสม ซื้อมาทั้งหมด เป็นพระเก๊ อย่างแย่เลยครับตอนนั้น ผมก็เลยคิดว่าถ้าเราจะชนะเขาเราก็เล่นพระให้เป็น แล้วก็ต้องเล่นพระให้เป็นมาตรฐานด้วย เพราะถ้าเราเป็นสากลเวลาซื้อขายจะง่ายและมีมูลค่ากว่าเหมือนตอนแรกที่เราซื้อเพราะคิดว่าเป็นพระแท้ เราอาจจะได้กลับคืนมามากกว่าที่เราเสียไปก็ได้ ผมก็เลยตัดสินใจที่จะศึกษาพระเครื่องอย่างจริงจังนับแต่นั้นมาครับ”
• ยิ่งเละยิ่งเยอะประสบการณ์
“พอเราคิดได้แบบนั้น ก็ไปตามแผงพระ ตลาดพระ ที่รวมกลุ่มคนเล่นพระ ตาม บขส. ตามตลาดท้องถิ่นบ้าง เพราะเราไม่มีตังค์ จะเข้าร้านใหญ่ๆ ดังๆ ก็คิดว่าเขาคงไม่มีเวลามาสอนเราหรอก จึงไปตามตลาดเล็กๆ ก่อน แล้วก็เริ่มไปตีซี้กับคนที่เราคิดว่าเป็นเซียน ย้ำนะครับว่า คนที่ผมคิดว่าเป็นเซียน ทำไมผมถึงย้ำก็เพราะว่าหลายคนน่าจะเป็นแบบเดียวกับผม คือเห็นว่าเขาเป็นผู้ใหญ่ มีอายุ มีความน่าเชื่อถือ วางแผงขายพระมีคนแวะเวียนมาหาตลอด หนำซ้ำยังมีที่มาที่ไปของพระแต่ละองค์ เล่าให้ฟังเป็นฉากๆ ก็เลยคล้อยตาม กลับกลายเป็นว่าเละไปกว่าเดิมเลอะเทอะไปใหญ่”
“เพราะมันคนละอย่างกับที่ทางความเป็นจริงและทางสมาคมเขาเล่นกันเลยครับ เรียกว่าสวนทางกันเลย ก็คือเขาเล่นพระเน้นความเชื่อ เน้นนิทาน พระบ้านนั้นบ้านนี้ได้มาอย่างโน้น มีความเป็นมาอย่างนี้ เอาหนังสือรูปภาพมากาง มานั่งเทียบ ชี้ตำหนิเป๊ะ เข้าข้างตัวเองบ้าง บางทีก็เถียงกับคนทำหนังสือบ้าง อวดภูมิความรู้ว่า ตรงนี้ต้องพิมพ์อย่างนั้น ตรงนี้ต้องเป็นอย่างนั้น สอนให้เราดูพระแท้เป็นพระเก๊ ดูพระเก๊เป็นพระแท้เพื่อผลประโยชน์ นอกจากจะไม่ได้อะไรเลยยังเสียหนักกว่าเดิม เพราอะไรรู้ไหมครับ เพราะผมไปเหมาพระบ้านคนรู้จักมา ซึ่งจริงๆ พระเขาแท้หมด แต่พวกคนที่เราเรียกว่าครู เรียกว่าอาจารย์ เราคิดว่าเป็นพวกพ้องกลับตีเก๊ แล้วขอเหมาเราไปทั้งหมด แล้วเอาไปขายพอผมรู้ก็ยิ่งรู้สึกแย่หนักเข้าไปอีก สรุปผมเละเทะเสียเวลาอยู่ครึ่งปี”
“แต่ในความโชคร้าย ก็ยังมีความโชคดีเมตตาผมบ้าง เพราะผมมีโอกาสได้ไปเหมาพระตามบ้านคนรู้จัก ตามบ้านนั้นบ้านนี้มากขึ้น ทำให้เราได้เห็นว่าพระแบบไหนที่คนนิยม พระแบบไหนที่คนชอบซื้อขาย ที่พอจะทำราคา แต่ปัญหาของผมคือผมเล่นพระผิด จึงเป็นเหยื่อ หนำซ้ำยังเล่นพระสะเปะสะปะก็เลยลองฮึดสู้อีกครั้ง”
• เริ่มต้นใหม่กับพระเครื่องอีกครั้ง
“หลังจากทบทวนไม่นาน ก็คิดว่าเราต้องเล่นพระให้เป็นสาย ต้องจับจุดขายให้ได้ แล้วเล่นให้เป็นมาตรฐาน เลิกฟังนิทาน ก็นึกขึ้นว่าเราเป็นคนเพชรบูรณ์ แล้วที่จังหวัดเพชรบูรณ์มีหลวงพ่ออะไรที่เป็นที่นิยม แล้วก็ดัง ก็นึกขึ้นได้ว่าเวลาเราไปเหมาพระบ้านจะเห็นพระหลวงพ่อทบมากที่สุด แล้วท่านก็ดังมาก จึงตัดสินใจว่าจะเล่นพระหลวงพ่อทบ โดยศึกษาจากตำรับตำราที่น่าเชื่อถือ แล้วก็ไปตามตลาดพระที่มีมาตรฐาน เข้าดูพระในร้านที่เป็นเซียนพระที่ทางสมาคมผู้นิยมพระเครื่องพระบูชาไทยให้การยอมรับ คอยสังเกต สอบถามดู
“ทีนี้ก็ได้รู้จักพี่ทนายเจมส์ LK เขาก็ชวนเข้ามาในกลุ่มเพชรบูรณ์ ทำให้เราก็ได้รู้จักคนมากขึ้นได้มาดูพระที่เขาเล่นกันถูกทางที่เป็นพระแท้จริงๆ เขาเล่นกันยังไง แล้วเอาเงินทุนที่เรามีไปเหมาพระตามบ้านโดยเน้นพระหลวงพ่อทบ ลองขายดูปรากฏว่าไม่มีใครตีเก๊ ก็ดีใจแต่ผมสังเกตว่าในทุกครั้งที่เราไปตามบ้านเพื่อไปซื้อพระหลวงพ่อทบ ก็มักจะได้หลวงพ่อเขียนกลับมาด้วยเสมอ เหมือนเป็นคู่กันในแต่ละบ้านที่ถ้ามีหลวงพ่อทบต้องมีหลวงพ่อเขียน ในจังหวัดเพชรบูรณ์นะครับ ผมก็เลยมีโอกาสได้ซื้อขายแล้วก็ศึกษาหลวงพ่อทบควบคู่กับหลวงพ่อเขียนเป็นหลักครับ”
• วิธีศึกษาพระเครื่องฉบับฟลุ๊ค เพชรบูรณ์
“คือแต่ละคนการดูพระของแต่ละคนก็จะแตกต่างกัน แต่โดยรวมพื้นฐานการดูพระส่วนใหญ่ก็จะเป็นการดูพิมพ์พระผิวพรรณ วรรณะ เนื้อหา ลักษณะ วิธีการสร้างพระ สร้างด้วยวิธีการแบบไหนอะไรแบบนี้นะครับ อย่างผมถนัดพระรูปหล่อกับเหรียญ ผมก็จะเน้นที่พิมพ์เป็นหลัก เป็นอันดับแรก ส่วนเนื้อหามวลสารจะดูเป็นส่วนรอง ลองสังเกตเลยครับเวลาเซียนพระคนที่ดูเก่งๆ ทำไมเขาไม่ต้องส่องแต่สามารถแยกเก๊แท้ได้ แค่เขี่ยๆ ในกองก็แยกพระเก๊ พระแท้ได้เลย นั่นเป็นเพราะว่าเขาแม่นพิมพ์ เห็นปุ๊บก็แยกได้เลย ส่วนความมันความหนึบความเก่าของเนื้อพระ บางทีมันอยู่ที่การเก็บรักษา พระปี 24 กว่าๆ อายุเป็นร้อยปี บางองค์ยังผิวใหม่เหมือนพระที่ออกใหม่ๆ ก็ยังมีนะครับ มันอยู่ที่การเก็บรักษาของแต่ละคนแต่ละบ้าน ตรงนี้ค่อยพิจารณาตามมาอีกทีครับ”
• ชมรมบารมีหลวงพ่อเขียน
“พอมีโอกาสเข้ากลุ่ม เข้าชมรม ทำให้เราเปิดกว้างมากขึ้น คนที่เล่นหาที่มีความศรัทธาในหลวงพ่อเขียนในวัตถุมงคลของหลวงปู่อยู่แล้วก็เลยมีการรวมกัน พอรวมปุ๊บแล้วก็คิดว่าจะทำยังไงให้หลวงพ่อเขียน มีมาตรฐานเป็นพระที่สามารถเล่นหากันได้อย่างมาตรฐาน ชัดเจน อิงทางสมาคมผู้นิยมพระเครื่องพระบูชาไทย ก็เลยมีการติดต่อกับพี่ๆ ที่เล่นพระในสมาคมฯ ว่าต้องทำยังไง พี่ๆ เขาก็บอกว่าให้ลองไปตามงานประกวดพระฯ ที่เน้นเป็นงานของสมาคมฯ ดู มีงานไหน ซึ่งเมื่อก่อนเราก็จะไปงานทุกงานทั่วไปเลยตามแผงพระตามตลาดพระต่างๆ เพราะเรายังไม่ได้เรียนรู้เกี่ยวกับวงการ แต่คราวนี้เราก็จะไปตามงานประกวดพระที่ผ่านสมาคมฯ อีกทั้งพี่ทนายเจมส์ ก็ได้รับการแต่งตั้งเป็นประธานกรรมการบริหารสมาคมผู้นิยมพระเครื่องพระบุชาไทย จังหวัดเพชรบูรณ์ ด้วยเราเองมีโอกาสไปตามงานของสมาคมฯ ก็เริ่มมี connection ต่อๆ กันไปเรื่อยๆ พี่เรามีงานอะไรเราก็ไปช่วย”
“พอหลังๆ มาที่พี่คนนั้นคนนี้ในกลุ่มก็ไม่ว่าง ก็เริ่มออกไปในวิถีทางของแต่ละคน เราเองก็ต้องโตขึ้นก็เลยคุยกันในชมรมฯ ตอนนั้นคือกลุ่มของผม ของใหม่ สแปร์โรว์ และคุณเอ้ พิจิตร และ คุณมร วังตะกู ก็รวมกลุ่มกัน แล้วมาร่วมตั้งชมรมบารมีหลวงพ่อเขียนร่วมกันครับ”
“พอเราตั้งชมรมฯ ก็เริ่มเดินสายไปช่วยพี่ๆ จนเริ่มมีคนรู้จัก จากนั้นก็จัดงานประกวดพระฯ ขึ้น โดยครั้งแรกก็คือจัดที่เทคนิคเพชรบูรณ์ และครั้งที่ 2 ก็คือที่ผ่านมาจัดที่ในค่ายทหารที่เพชรบูรณ์ครับ”
• ตั้งชมรมอนุรักษ์พระเครื่องจังหวัดเพชรบูรณ์
“ต่อมาก็ได้คุยกันกับคนในชมรม ว่าผมอยากจะผลักดันพระในจังหวัดเพชรบูรณ์ให้เป็นที่รู้จักมากขึ้น คือในจังหวัดเพชรบูรณ์จริงๆ มีเกจิเยอะมาก มีเกจิแทบทุกสายไม่ว่าจะเป็น สายวิปัสสนากรรมฐาน สายอิทธิฤทธิ์ ทางหน่อเนื้อของหลวงพ่อทบและหลวงพ่อเขียนที่เรียนวิชาด้วยกันมาก็ยังอยู่ ยังมีหลากหลายหลวงพ่อที่ทันหลวงพ่อทบหลวงพ่อเขียนได้เล่าเรียนวิชา ผมก็เลยคิดว่าเราจะทำยังไงให้หลวงพ่อที่เราศรัทธาและเราสัมผัสได้ด้วยตัวเองได้เป็นที่รู้จัก ก็เลยคุยกับทางชมรมบารมีหลวงพ่อเขียนว่าตอนนี้ผมเป็นประธานอยู่ ผมอยากจะออกไปเพื่อผลักดันพระในจังหวัดเพชรบูรณ์ ทุกคนก็เข้าใจ ซึ่งในส่วนของชมรมบารมีหลวงพ่อเขียนก็ให้คุณเอ้ พิจิตร ดูแล ผมจึงได้ออกมาทำชมรมอนุรักษ์พระเครื่องจังหวัดเพชรบูรณ์ครับ”
“โดยเน้นเกจิทั้งหมดของจังหวัดเพชรบูรณ์ไม่ใช่เกจิใดเกจิ หนึ่ง หรือว่าเกจิเดียว แต่จะไม่มีหลวงพ่อทบเพราะว่าหลวงพ่อทบก็คือทางสมาคมที่นิยมพระเครื่องพระบูชาไทยจะมีโต๊ะหลักของหลวงพ่อทบโต๊ะเดียวแยกออกมาอยู่แล้ว เราก็เลยไม่ได้รวมพระของหลวงพ่อทบไว้อยู่ในโต๊ะประกวดของชมรมอนุรักษ์พระเครื่องจังหวัดเพชรบูรณ์ แต่ก็จะมีพระเครื่องในวัดอื่นที่หลวงพ่อทบปลุกเสกอยู่ในโต๊ะ และก็จะมีเกจิตั้งแต่สมัยหลวงพ่อทบไล่กันขึ้นมาตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ซึ่งจะเป็นพระที่มีมูลค่าแล้วก็เป็นที่รู้จักศรัทธาของชาวบ้านเรียกง่ายๆ ว่าเป็นที่นิยม”
“ยกระดับพระเครื่องในจังหวัดเพชรบูรณ์ให้เป็นมาตรฐานสากล คือผมตั้งใจตั้งแต่ครั้งแรกที่เล่นพระแล้วว่า อยากให้พระเกจิในจังหวัดเพชรบูรณ์ยุคเก่าที่ตรงตามกติกาของสมาคมฯ ถูกบรรจุในงานประกวดพระของสมาคมฯ เพราะความที่ผมมีความเชื่อมั่นในสมาคมผู้นิยมพระเครื่องพระบูชาไทยตั้งแต่ตอนตัดสินใจที่จะเล่นพระให้ถูกทางผมก็อิงตามแนวของสมาคมมาตั้งแต่แรก แล้วก่อนที่จะมาทำชมรมหรือว่าจะงานประกวดผมมั่นใจอยู่แล้ว จึงต้องอิงพระของสมาคมเพราะมันสามารถซื้อขายได้อย่างเป็นมาตรฐานและสบายใจครับ”
“ตอนตั้งชมรมผมต้องทำการบ้านค่อนข้างหนักการที่จะรวมกลุ่มคนได้ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะเมื่อก่อนเราเคยเป็นน้องในชมรม เราไม่ต้องรับผิดชอบอะไรพี่บอกว่าตรงนี้มีงานเราก็มาแต่ตอนนี้เราต้องเป็นคนคอยดีลงานคอยประสานคอยอุดรอยรั่วทุกอย่างในชมรม เพราะการรวมกลุ่มนี่คือแต่ละคนมาจากต่างที่มารวมกันอีโก้ของแต่ละคนก็ต่างกัน เพราะทุกๆ คนที่เข้ามาคือนักเล่นพระที่มีวิชามีความรู้ก็เลยอาจจะมีอีโก้ของแต่ละคน มีความหลากหลายเราเข้ามาเพื่อประสานอุดรอยรั่วตรงนั้น ทำยังไงให้อยู่ร่วมกันได้นี่เราก็ต้องรู้ปวดหัวมากเลยตอนแรกครับผมเกือบที่จะยุติความตั้งใจ ว่าจะหยุดดีไหมปวดหัวจัง จะไม่ทำต่อแล้ว แต่ก็มีน้องที่อยู่ในชมรมฯ เขาพูดมาว่าถ้าไม่ทำตอนนี้อีก 10 ปีก็ไม่มีคนทำแล้วนะ ผมจึงเดินหน้าต่อไปครับ”
• แนะนำแนะแนวคนที่อยากจะผันตัวมาเป็นเซียนพระ
ยึดมั่นในทางพระที่แท้ถูกทางทำให้มันเป็นอาชีพอิงตามความถูกต้องมีมาตรฐาน ผมว่าไม่มีใครจน
• อาชีพเซียนพระให้อะไรบ้าง
“ต้องบอกว่าเปลี่ยนเยอะมากครับ เอาเป็นว่ามีทุกวันนี้ได้เป็น ฟลุ๊ค เพชรบูรณ์ได้ทุกวันนี้ก็เพราะวงการพระเลย วงการนี้มันเป็นอะไรที่ค่อนข้างกว้าง และมี connection มาก ทำให้เราได้รู้จักคนในหลากหลายอาชีพ อย่างผมได้พี่ชายที่เป็นเจ้าของร้านทอง ได้พี่ชายที่เป็นข้าราชการระดับสูง มาจากวงการพระ connection สามารถต่อยอดออกไปในอีกหลายทาง แต่ว่าต้องถูกทางนะไม่ใช่ไปทางสายดำสายเทาสายนอกระบบอะไรอย่างนี้ก็ไม่ใช่นะ ต้องเจอเพื่อนที่ดี เราต้องเลือกคบคน วงการนี้ให้อะไรกับผมค่อนข้างเยอะมากและผมมีความสุขมาก ที่อยู่จุดนี้เพราะว่ามันเป็นความชอบของเราส่วนตัว และความชอบของเรามันกลายเป็นอาชีพที่ทำให้เราสำเร็จได้ทำให้เรามีได้ คิดดูจากคนที่กินข้าวคลุกมาม่า คลุกน้ำปลา ไม่รู้หนทางแล้วอยู่ๆ พลิกกลับมาฟื้นคืนชีพ ได้มีกิน ได้เที่ยว ได้มีเวลาอยู่กับครอบครัว จะมีอาชีพไหนที่ให้เราได้อย่างนี้ครับ”
•สาส์นจากรุ่นพี่สู่รุ่นน้อง
ก้าวเข้ามาเถอะครับ อย่าไปกลัวผมเป็นคนคนหนึ่งที่กล้ากล้าที่จะเข้าหาผู้ใหญ่ กล้าที่จะเดิน กล้าที่จะบอกตรงๆ ว่าพี่ครับช่วยผมหน่อยแบบนี้ ส่วนเขาจะ welcome ไหมเขาจะแฮปปี้กับเราไหมเดี๋ยวเขาก็จะตอบของเขาเอง ไม่ว่าจะเป็นคำพูดหรือการกระทำ เราก็จะรู้เอง ในส่วนของผมของชมรมอนุรักษ์พระเครื่องจังหวัดเพชรบูรณ์ของเราตอนนี้ เราก็ยังขาดบุคลากร ขาดเด็กรุ่นใหม่ ขาดทีมงานที่จะเข้ามาร่วมช่วยกันผลักดันพระบ้านเรา ผมยินดีต้อนรับและมีความเต็มใจยิ่ง หากคุณอยากเข้ามาเรียนรู้พระเครื่อง มาเรียนรู้ในระบบเกี่ยวกับพระเครื่องของสมาคม ผมยินดีมากที่จะให้ทุกคนมาทำงานร่วมกันและก็พร้อมจะดูแล ถ้าสนใจก็ติดต่อผมเข้ามาได้ที่ facebook ของ ฟลุ๊ค เพชรบูรณ์ โทร. 086-999-5280 ติดต่อเข้ามาได้เสมอครับ
Recommended To You
