เกร็ดชีวิตคนดัง

วัช ณ สะพาน ประธานชมรมพระเครื่องสะสมทรัพย์แดนสยามไทย

%e0%b8%a7%e0%b8%b1%e0%b8%8a-%e0%b8%93-%e0%b8%aa%e0%b8%b0%e0%b8%9e%e0%b8%b2%e0%b8%99-%e0%b8%9b%e0%b8%a3%e0%b8%b0%e0%b8%98%e0%b8%b2%e0%b8%99%e0%b8%8a%e0%b8%a1%e0%b8%a3%e0%b8%a1%e0%b8%9e%e0%b8%a3

จากอาชีพนักมวย คนปั่นสามล้อ… ชีวิตผกผันหันเหเข้าสู่วงการพระ!! ไม่ใช่เพราะโชคช่วยแต่เพราะเป็นคนแสวงหาความรู้อยู่เสมอ จนผู้ใหญ่เมตตาให้ความรู้ ศิษย์มีครู….จนเป็นเซียนพระที่สามารถดูตาเดียวจบตาเดียว!!

วัช ณ สะพาน (ธวัชชัย ฉิมอยู่ดี)
ประธานชมรมพระเครื่องสะสมทรัพย์แดนสยามไทย จังหวัดนครนายก

จุดเริ่มต้นที่ทำให้เป็นเซียนพระที่ชื่อ วัช ณ สะพาน
ก่อนที่ผมจะมาเล่นพระจริงจังนั้นผมเป็นนักมวย อยู่กับพ่อหน่อย นครนายก กินนอนอยู่บ้านท่านมาก่อน และมีอาชีพปั่นสามล้อด้วยครับ หลังจากนั้นผมได้มีโอกาสได้เป็นเด็กเดินพระ ส่งพระประกวดให้ เฮียทัศน์ สระบุรี พอผมได้เริ่มส่งพระบ่อยๆเข้า ก็ได้หัดดูหัดส่องพระไปด้วย ซึ่งนับว่าโชคดีที่ผมเริ่มจากพระแท้ก่อน ก็ทำให้จำได้ว่าพระเก๊เป็นยังไงพระแท้เป็นยังไง

พอผมเริ่มเป็นพระก็มีพระเล็กๆน้อยๆไปวางขาย เริ่มจะซื้อ-ขายบ้าง เริ่มวางแผงที่ตลาดในโรงเรียนเทศบาล 2 สระบุรี ที่นั่นผมก็ได้เจอเฮียจิว หนองแค มาเดินหาพระที่ตลาดและมาเช่าพระผม ตอนนั้นผมก็สงสัยว่าเฮียจิวจะซื้อขายเฉพาะบางองค์ เล่นพระเป็นสาย ผมก็อยากรู้ว่าเล่นพระยังไงจึงสอบถามจากท่าน เพื่อจะขอความรู้ตอนนั้นผมตามท่านไปถึงที่บ้านเลย เฮียจิวก็น่ารักมากครับ ท่านสอนผมและยังแนะนำให้ผมเล่นพระเนื้อผงยอดนิยม เช่น พระวัดปากน้ำ วัดพลับ และหลวงปู่ภู วัดเกศ ซึ่งเป็นพระสายเมตตามหานิยม นับได้ว่าเฮียจิวเป็นอาจารย์คนแรกของผม ที่ทำให้ผมก้าวมาเล่นพระให้ถูกหลัก และหลังจากนั้นเจ้าของร้านทอง ร้านทองไทยทวี ก็ได้แนะนำให้ผมเล่นพระสายสระบุรีไปด้วย

ผมก็เริ่มศึกษาเล่นหาพระหลายสาย เช่น พระจังหวัดนครนายก หลวงพ่อเกิด วัดสะพาน และพวกพระท้องถิ่น เช่น หลวงพ่อนนท์ อาจารย์เสือ ทุกวันนี้พระหลักที่ผมเล่นก็ พระเนื้อดิน พระเบญจภาคี หลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน และพระเนื้อผงยอดนิยม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 พระที่ วัช ณ สะพาน ยกให้เป็นที่หนึ่งในใจ

ผมห้อยพระเยอะครับ ด้วยความที่พระองค์นั้นก็ดี องค์นี้ก็อยากแขวน ผมจึงทำสร้อยไว้หลายเส้นเลย แต่ถ้าถามว่าพระองค์ที่ผมมีประสบการณ์โดยตรง และต้องมีแขวนเสมอก็คงจะเป็น หลวงพ่อเกิด วัดสะพาน อำเภอบ้านนา จังหวัดนครนายกคผมยกให้เป็นที่สุดของผม

แรกเริ่มเดิมดีทีเลยผมชอบเพราะชื่อท่านครับ คือชื่อท่านเกิดดีเป็นมงคล ผมก็แขวนท่านในช่วงที่เริ่มเล่นพระใหม่ๆ วันนั้นผมแขวนหลวงพ่อเกิด วัดสะพานพิมพ์ หน้าแก่ ตอนนั้นมีคนเอาพระมาให้ดู เพื่อนผมก็พูดกับคนนั้นว่า “ทำไมเอาพระแบบนี้มาให้เขาดู” ก็พูดไม่ดีไปครับ ตอนนั้นเขาคงจะโกรธมาก เขากลับบ้านไปเอามีดมาเพื่อจะแทงเพื่อนผม จังหวะเผอิญว่าผมเตะสวนไปมีดกระเด็นกลับมาโดนผมเต็มๆ เสื้อผมขาดเป็นรอยมีดแต่ปรากฏว่าไม่เข้าเนื้อ ผมไม่เป็นอะไรเลย ผมจึง ศรัทธาท่านมากถือว่าขาดไม่ได้เลยครับ

          ปัจจุบันนี้ พระที่ผมแขวนก็เริ่มมีหลายองค์มากขึ้น เช่น หลวงพ่อคำมี วัดเกาะเชิงหวาย, หลวงพ่อ วัดปากน้ำหรือ บางครั้งผมก็แขวนหลวงพ่ออธิการเสือนะครับ

 

 

 

 

 หลังจากเล่นพระ วัช ณ สะพาน ก็อยากจะจัดงานประกวดพระสักครั้ง

ผมเข้ามาสู่งานประกวดพระเนื่องจากเฮียชุ้ง สำโรง ได้แนะนำให้ผมมาเปิดร้านที่ตั้งฮั่วเส็ง เฮียซุ้งบอกว่า “เอ็งมาเปิดร้านได้แล้วเพราะ เอ็งเล่นพระสายตาก็ไม่แพ้ใคร” ผมจึงมาเปิดร้านที่ตั้งฮั่วเส็งอยู่ได้ประมาณ 3 ปีกว่า จังหวะเขายุบขึ้นไปชั้น 6 ผมจึงย้ายมา พันธุ์ทิพย์มาเปิดตู้ชื่อ วัช ณ สะพาน อยู่ตรงหน้าห้องวาดรูป ร้านพี่เสริฐ ตรงโซน A ครับ

พอผมมีตู้ มีร้านก็จะเดินตามงานประกวดพระ ผมจึงเริ่มมีความคิดว่า อยากจะจัดงานประกวดพระสักครั้ง ซึ่งเราเองก็อยู่นครนายก งานประกวดพระ ของจังหวัดนครนายกก็ห่างเหินมานาน ประมาณ 24-25 ปี เราน่าจะทำอะไรให้กับจังหวัดนครนายกบ้าง เพื่อจะได้เป็นการกระตุ้นเศรษฐกิจ ให้มีเงินสะพัดเข้ามาในจังหวัดนครนายก ให้ท่านผู้ว่ายิ้มได้หรือนายอำเภอยิ้มได้ ซึ่งเราเองก็ชาวพุทธด้วยก็น่าจะอนุรักษ์ไว้ให้ลูกหลาน ผมจึงลองสานต่อเจตนารมณ์ที่ อาจารย์รักษ์ ศรีเกตุ ได้จัดไว้ มาก็กลับมาคิดและขอคำปรึกษาจาก เฮียชุ้ง สำโรง ซึ่งเฮียชุ้งก็เห็นดีเห็นงามด้วย โดยเฮียชุ้งบอกผมว่า “น่าจะจัดเพราะในจังหวัดนครนายกมีพระเกจิมากมายพระเก่าก็มีเยอะแยะ”

พอเริ่มจะทำผมจึงได้จัดตั้งชมรมพระเครื่องสะสมทรัพย์แดนสยามไทยขึ้น โดยมีผมเป็นประธานชมรม มีพ่อหน่อย นครนายก ประธานกรรมการบริหารสมาคมฯ สาขาจังหวัดนครนายก เป็นประธานที่ปรึกษา แนวทางของชมรมคือ สร้างแรงบันดาลใจให้คนรุ่นหลังและกระตุ้นเศรษฐกิจ ให้มีเงินเข้ามาสะพัดในจังหวัดนครนายก ให้ผู้คนมาที่จังหวัดนครนายกได้มาเห็นแหล่งท่องเที่ยวต่างๆ ถือเป็นการประชาสัมพันธ์จังหวัดนครนายกไปในตัวครับ

ในอนาคตผมคิดไว้ว่าจะจัด เปิดตัวชมรมพระเครื่องสะสมทรัพย์แดนสยาม ซึ่งตอนนี้กำลังหาทำเลที่ตั้งแห่งใหม่ ที่มีพื้นที่ใหญ่เพื่อที่จะได้ เป็นศูนย์รวมศูนย์พระใน จ.นครนายก โดยมีชมรมสะสมทรัพย์แดนสยามไทย ร่วมกับสมาคมผู้นิยมพระเครื่องพระบูชาไทยสาขาจังหวัดนครนายก

          ผมอยากจะฝากงานประกวดพระของจังหวัดนครนายกด้วยนะครับวันที่ 8-9 ธันวาคม 2561 ถือว่าเป็นงานต้อนรับฤดูหนาว ขอเชิญมางานประกวดพระและเที่ยวแหล่งท่องเที่ยวของจังหวัดนครนายกกันด้วย และผมคิดว่าจะจัดให้เป็นประเพณีทุกปี

ถ้ามีโอกาสหลังจากมางานประกวดพระแล้วท่านคณะกรรมการและนักนิยมสะสมพระเครื่อง อย่าลืมไปแวะเที่ยวเขื่อนขุนด่านปราการชล น้ำตกสาลิกาน้ำตกนางรอง น้ำตกวังตะไคร้ และยังมีอีกหลายที่ท่องเที่ยวในจังหวัดนครนายกที่อยากให้คุณได้ลองไปสัมผัส ซึ่งมีความสวยงามไม่แพ้เมืองนอกเลยครับ นอกจากแหล่งท่องเที่ยวแล้ว อาหารที่จังหวัดนครนายกก็อร่อย โดยเฉพาะ ไก่ย่างส้มตำที่ใครผ่านมาเที่ยวจังหวัดนครนายกจะต้องแวะชิมกัน ผมบอกได้เลยว่าอร่อยทุกร้าน

 วัช ณ สะพาน อยากฝากถึงคนรุ่นใหม่ที่สนใจอยากเล่นพระ

ผมอยากฝากถึงคนรุ่นใหม่ที่จะเข้าสู่วงการพระ เราต้องเรียนรู้จากคนที่เขาเป็น เราไม่เป็นต้องถามครับผู้ใหญ่ในวงการพระน่ารักทุกคน หากเราไม่กล้าที่จะเข้าไปถาม เขาไม่มีทางตอบแน่นอนครับ ต้องกล้าเข้าหา อ่อนน้อมถ่อมตนสิ่งนี้สำคัญมากครับ ผู้ใหญ่ท่านก็จะเมตตาเราแล้วท่านจะให้วิชา เมื่อท่านให้โอกาสเราก็ต้องรักษาเครดิต รักษามาตรฐานไว้ด้วยนะครับ ต้องซื่อสัตย์ต่ออาชีพ และต้องรักษามาตรฐานของเราไว้ อย่าลืมนะครับ “เงินแท้พระต้องแท้”

เมื่อเป็นพระแล้วอยากก้าวเข้าสู่วงการพระ ผมอยากจะแนะนำว่า ต้องเริ่มตั้งแต่ศูนย์ก่อน คือเหมือนเราเริ่มเรียนหนังสือใหม่เลย เริ่มจากอนุบาลไปจนจบปริญญา หรือเรียนต่อถึงปริญญาเอก ค่อยๆ เรียนรู้ไปเรื่อยๆ เดี๋ยวจะมีสิ่งดีๆ เข้ามาเองไม่ต้องรีบร้อน อย่าท้อ วันนี้ไม่ใช่วันของเราไม่เป็นไร ก็ศึกษาไปเรื่อยๆ วันหนึ่งก็ต้องเป็นวันของเรา

 หลักการเล่นพระที่ดีของวัช ณ สะพาน

การเล่นพระก็ต้องเล่นให้ถูกหลัก เล่นกับคนที่เล่นพระเป็น ถ้าไปเล่นกับกลุ่มที่ไม่เป็นพระ อยู่ยังไงก็อยู่แค่นั้นล่ะครับ ไม่มีการพัฒนาก็จะเล่นผิดๆ อยู่แต่ในกลุ่มเท่านั้น ผมอยากรู้พระสายไหนผมก็เข้าหาผู้ใหญ่ที่เก่งสายนั้นโดยตรง

ผมเคยได้ไปศึกษาการดูสมเด็จกับ เฮียกวง กิตติ ธรรมจรัส ท่านสอนผมถึงการดูพระเก๊พระแท้ดูยังไง พระที่เอาสองชิ้นมาต่อกันเป็นแบบไหน ผมเคยได้ดูพระต่อชิ้นล่างวัดระฆังชิ้นบนบางขุนพรหม เฮียก็สอนว่าสมเด็จบางขุนพรหมสมเด็จวัดระฆังแยกยังไง เฮียกวงก็รับผมเป็นลูกศิษย์ แต่หลังจากที่ผมย้ายมาพันทิพย์ก็เลยห่างกันออกมา แต่ผมก็ไม่ลืมท่านนะครับทุกปีจะต้องแวะเข้าไปนำกระเช้าไปสวัสดีปีใหม่ท่านอยู่เสมอ เพราะท่านเป็นอาจารย์ที่สอนผม ยังไงก็เคารพรักเสมอไม่เคยลืม

อีกสิ่งที่ผมอยากจะบอกคนรุ่นใหม่ว่า เมื่อเราได้ความรู้ไปแล้วเราต้องไม่ลืมบุญคุณครูอาจารย์ที่สอนที่ให้วิชาเรามาโดยเด็ดขาด ครูบาอาจารย์ที่ให้วิชาผมมาทุกวันนี้ผมไม่เคยลืมเลย เดี๋ยวนี้กรรมทันตาเห็นนะครับถ้าเราลืมบุญคุณครูบาอาจารย์ เล่นพระยังไงก็ไม่รุ่งแน่นอน ผมจำไว้เสมอที่ผมมีได้ทุกวันนี้ ที่มีได้ก็เพราะครูบาอาจารย์ทุกๆท่านนี่ล่ะครับ

พูดถึงครูบาอาจารย์ของผมที่ผมเคยเข้าไปขอความรู้จากท่านก็มีหลายท่าน เพราะผมสนใจหลายสาย เช่น จิว หนองแค, ป๋าทัพ สระบุรี, เฮียกวง สามล้อ, พี่เล็ก อโศก ได้ชี้แนวทางด้านพระเนื้อผงให้กับผม อาจารย์สมาน คลองสาม ก็ชี้แนวทางพระเนื้อผงยอดนิยม ผมถือว่าที่ผมยืนมาทุกวันนี้ ก็ถือว่าเป็นศิษย์มีครูไม่แพ้ใคร ผมสามารถซื้อตาเดียวจบตาเดียว

         ครูบาอาจารย์ให้มาเยอะครับ ผมจะไม่ลืมพระคุณและผมจะทำทุกๆวันให้ดีที่สุดตามที่ท่านเคยสอนผมมา ผมต้องขอขอบพระคุณทุกท่านด้วยนะครับ ทั้งที่กล่าวนามและผมไม่ได้กล่าวนาม ที่ได้ให้วิชาความรู้กับผม มาจนถึงทุกวันนี้ ผมยังเคารพรักและนับถือทุกท่านเสมอครับ วัช ณ สะพาน กล่าวทิ้งท้าย

          สำหรับท่านที่อยู่นครนายก  หรืออยากพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดกับพี่วัช ณ สะพาน สามารถแวะไปหาพี่เค้าได้ที่ พันธุ์ทิพย์พลาซ่า งามวงศ์วาน ชั้น 3 โทร. 089-540-4930 หรือติดตามได้ที่ FB : วัช ณ สะพาน

 

 

 

 

by…จุ๋ม ศิริพร

 

0 Comments

Reply your comment

Your email address will not be published. Required fields are marked*

WordPress Image Lightbox